Urodziny Nilsa Lofgrena

Nils Lofgren (fot. Rainer Drechsler)

21 czerwca urodziny obchodzi Nils Lofgren. Happy Birthday Nils!

Urodzony w Chicago, a wychowany na przedmieściach Waszyngtonu, gitarzysta, którego Springsteen przedstawia na scenie jako "the great Nils Lofgren" (wielki Nils Lofgren), początkowo uczył się gry na akordeonie – zaczął w wieku pięciu lat – oraz grywał muzykę klasyczną i jazzową, zanim jego serce zdobył rock & roll, ku jego własnej satysfakcji, podczas koncertu Jimiego Hendriksa. Zarówno jako lider zespołu – już w 1968 roku, w wieku 15 lat, założył swój pierwszy zespół, Grin – jak i jako ceniony multiinstrumentalista, Lofgren został wyciągnięty z relatywnej anonimowości w wieku 17 lat, kiedy to spotkał Neila Younga podczas lokalnego koncertu w DC. Został wówczas zaproszony do Kalifornii, gdzie ostatecznie zagrał na gitarze i fortepianie u boku zespołu Crazy Horse na klasycznym albumie „After the Gold Rush” z 1970 roku.

Lofgren przez kilka lat balansował między graniem z Grin a współpracą z Youngiem, pojawiając się również na albumie i trasie „Tonight’s the Night” (później nawiązał współpracę z Youngiem ponownie na „Trans” z 1982 roku i jeszcze raz przy „Unplugged” z 1993 roku). W połowie lat 70. rozpoczął uznaną solową karierę, wydając m.in.. takie docenione albumy jak „Nils Lofgren” (1975) i „Cry Tough” (1976). W kolejnych latach współpracował z wieloma artystami, w tym z Rodem Stewartem, Stephenem Stillsem, Williem Nelsonem i Lou Reedem; w 2019 roku wydał album „Blue With Lou” – zbiór wcześniej niepublikowanych utworów, które napisał wspólnie z Reedem.

W 1984 roku, po odejściu Stevena Van Zandta, Lofgren dołączył do zespołu E Street Band tuż przed startem gigantycznej, światowej trasy „Born in the U.S.A.”. Podczas tej historycznej, 156-koncertowej trasy Lofgren zasłynął nie tylko z ognistej gry na gitarze, ale też z widowiskowych popisów akrobatycznych – co nie powinno dziwić, biorąc pod uwagę, że w liceum trenował gimnastykę. Obie te umiejętności zaprezentował także podczas trasy Tunnel of Love Express w 1988 roku.

W latach 90., podczas przerwy działalności E Street Band, Lofgren dwukrotnie występował w All-Starr Band Ringo Starra i kontynuował solową karierę, wydając szereg dobrze przyjętych albumów (w tym „Silver Lining” z 1991 roku, zawierający duet ze Springsteenem pt. „Valentine”). Kiedy E Street Band znów się połączył w 1999 roku, Springsteen zaprosił zarówno Van Zandta, jak i Lofgrena do powrotu. Prawie ćwierć wieku później skład ten pozostaje niezmieniony.

Wciąż wydając solowe albumy między trasami z E Street Band, Lofgren nieustannie uczy się też nowych instrumentów – w tym gitary pedal steel – i kontynuował popisy akrobatyczne tak długo, jak pozwalały mu siły, czego dowodem jest jego widowiskowe solo w „Because the Night” podczas trasy Magic. W 2018 roku ponownie dołączył do Crazy Horse i grał na trzech albumach Neila Younga w latach 2019–2022 oraz na „All Roads Lead Home” z 2023 roku, pierwszym studyjnym albumie Crazy Horse od czternastu lat. W 2014 r. ukazałs się „Face the Music” (9 płyt CD i 1 DVD) zestaw retrospektywny dokumentujący rozległą karierę Lofgrena. W tym samym roku Nils został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame jako członek E Street Band. W 2017 roku wieloletni mieszkaniec Scottsdale został uhonorowany miejscem w Arizona Music and Entertainment Hall of Fame.

A tu korespondujące z urodzinami Nilsa zdjęcie fanklubu Blood Brothers Poland zrobione po koncercie w Hamburgu w 2008 r. Być może niektórzy fanklubowicze pamiętają, że to zdjęcie przez kilka lat gościło na stronie Nilsa... 

Życzenia urodzinowe dla Nilsa Lofgrena... Fot © Paweł Suwarski

• Zobacz też: Blood Brothers Poland na stronie Nilsa Lofgrena!

• Następny artykuł